#4 CEO Wouter Torfs over persoonlijke ontwikkeling

Hoe kijkt Wouter Torfs naar zijn persoonlijke ontwikkeling? Maakt hij ook fouten? En geeft hij deze dan ook toe aan zijn medewerkers? In dit tweede luik geeft Wouter weer hoe hij Schoenen Torfs op een duurzame wijze de toekomst in loodst. 

Welke rol heeft dankbaarheid in je leven? Ik ben er van overtuigd dat dankbaar kunnen zijn een fundament is van gelukkig zijn. Vroeger moest je veel meer dankbaar zijn, in de kerk. Helaas is er veel zingeving of beleving verdwenen. Ik vrees dat we het kind met het badwater hebben weggegooid. Maar ik ben hoopvol voor de toekomst. Veel jonge mensen leven veel bewuster. Ze maken minder materialistische keuzes, ze hebben meer oog voor combinatie werk en privé, de geluks-kant van het leven. Ze staan bewuster in hun relaties en in de wereld. 

Daar heb ik, net zoals iedereen van mijn generatie fouten gemaakt. We leefden alsof de aardbol oneindig was.

‘Maar het is niet te laat. We moeten het geweer van schouder veranderen en andere wegen inslaan’.

Heb je jezelf vergeven voor die fouten? Vergeven ja, maar nu is het zaak om wel de openheid aan de dag te leggen om te blijven luisteren, verder te doen en toch van koers te veranderen. Dat tracht ik te doen door de manier waarop ik dit bedrijf leid, met zorgzaamheid, rendabiliteit en waar duurzaamheid de essentie is. 

Je wil je fouten toegeven, je gedrag en acties aanpassen. Doe dat open en transparant, stel je kwetsbaar op. Dat geeft ruimte voor ontwikkeling van je medewerkers en blijf jezelf in de spiegel kijken 

Ik hanteer het principe 360 graden zorg geeft 360 graden winst. Je bent niet alleen met je aandeelhouders bezig maar centraal staan klanten en medewerkers. Zo creëer je een futureproof bedrijf. 

‘De tijd dat je enkel verantwoording aflegt aan 1 stakeholder is voorbij. 

Dat is de korte termijn.’

Met Great Place to Work zetten we daar elke dag op in. Op deze manier CEO zijn van dit prachtige bedrijf geeft me een enorme voldoening. Het is mijn manier. Ik heb er vrede mee dat als iemand anders het bedrijf had geleidt, Torfs misschien was uitgegroeid toe een internationale keten. Dat is nu niet het geval maar het is de manier die bij mij en bij Torfs past. Ik raad iedereen aan om echt vanuit zichzelf zijn leiderschap neer te zetten. 

Waar haal je al de tijd om je als CEO om bewust bezig te zijn met je persoonlijke ontwikkeling en een duurzame ontwikkeling van je bedrijf? Creëer ruimte rondom je. Geef je medewerkers de volle verantwoordelijkheid over hun werk. Ik ben er heel fier op dat ik omringd ben met mensen die stuk voor stuk sterker zijn in hun vakdomein dan dat ik dat ben. Dat is fantastisch. 

‘Ik zie nog veel te veel collega CEO’s met een immense controledwang. 

Laat los en geef vertrouwen. 

Je bent misbaar.’

Til je mensen hogerop, maak ze sterker, sterker dan jezelf. Dat groepsproces bewaken en aansturen is eigenlijk mijn kerntaak. Ik zie mezelf als de lijm, de verbinding, de facilitator tussen al die mensen en als er hindernissen zijn, deze herkennen, detecteren en oplossen. 

Hoe neem jij dan beslissingen? Zelden hak ik zelf nog een knoop door. We hanteren een participatief beslissingsproces. Maar als het leidt tot uitstel van beslissing dan neemt ik het initiatief. Ik krijg ook niet altijd iedereen mee, hoor. Maar de wereld verandert zo snel, wat vandaag wit en zwart is kan morgen grijs zijn. Dan wil je ‘egoloos’ zijn en het proces faciliteren.

‘Ik ben geen topondernemer maar ik werk wel in een toponderneming’.

Waar ligt voor jouw de uitdaging? Torfs Schoenen door woelige tijden leiden. De druk van de e-commerce is enorm toegenomen. Het dalende familiebudget voor kleding en schoenen knaagt aan de winsten. Mijn uitgangspunt: Blijven geloven dat hoe we ons verhaal en onze missie nu uitvoeren de juiste weg is op lange termijn. 

Wat is jou nalatenschap? ‘Het goed van het bedrijf. Het is familiepatrimonium, 700 gezinnen hebben hier baat bij en leven hiervan. Het zou erg pijnlijk zijn moest dit ten onder gaan en veel leed bezorgen. Ook al besef ik dat hier terug een klein stukje ego naar boven komt. Blijkbaar ben ik ben nog niet zover om dit los te kunnen laten.’ We lachen kostelijk. 

Maar bovenal: het kan anders gaan in een bedrijf zonder dat dat economisch slecht hoeft te zijn. Dat ingang kunnen laten vinden op grote schaal zou voor mij de wereld toch wel wat mooier maken. Daar wil ik nog wel eens een boek over schrijven.